Zalecenia Episkopatu
Koronawirus
24 marca 2020 roku
Komunikat Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski
w związku z kolejnym ograniczeniem liczby uczestników zgromadzeń
w związku z kolejnym ograniczeniem liczby uczestników zgromadzeń
W związku z epidemią koronawirusa organy państwowe zdecydowały, że w Mszy Świętej lub innym obrzędzie religijnym nie będzie mogło uczestniczyć jednocześnie więcej niż 5 osób, nie licząc osób sprawujących posługę (por. www.gov.pl). Mając na uwadze zdrowie i życie wszystkich Polaków, proszę o uwzględnienie tego faktu w kontekście nadchodzących celebracji, w tym liturgii Wielkiego Tygodnia.
Jednocześnie kolejny raz zachęcam wszystkich wiernych do łączenia się w modlitwie ze wspólnotą Kościoła za pośrednictwem transmisji w środkach społecznego przekazu.
Ufajmy, że dzięki modlitwie oraz wysiłkom nas wszystkich, jak najszybciej będziemy mogli cieszyć się na nowo wspólną celebracją w naszych kościołach.
Powierzając po raz kolejny Panu Bogu naszą Ojczyznę i wszystkich Polaków w kraju i za granicą, poprosiłem kardynała Manuela José Macário do Nascimento Clemente, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Portugalii, aby włączył również Kościół w Polsce w akt zawierzenia, którego ma dokonać w Sanktuarium Matki Bożej w Fatimie dnia 25 marca 2020 roku.
W tym bardzo trudnym czasie ogarniam wszystkich moją modlitwą, zwłaszcza osoby starsze, chore i samotne. Równocześnie zachęcam do solidarnego podejmowana uczynków miłosiernych wobec osób potrzebujących.
Z pasterskim błogosławieństwem,
Abp Stanisław Gądecki Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)
Warszawa, dnia 24 marca 2020 roku
21
marca
WSKAZANIA
PREZYDIUM KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
DLA BISKUPÓW ODNOŚNIE DO SPRAWOWANIA CZYNNOŚCI LITURGICZNYCH
W NAJBLIŻSZYCH TYGODNIACH
PREZYDIUM KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
DLA BISKUPÓW ODNOŚNIE DO SPRAWOWANIA CZYNNOŚCI LITURGICZNYCH
W NAJBLIŻSZYCH TYGODNIACH
Wstęp
Kościół
Powszechny znalazł się w nadzwyczajnej sytuacji. Pierwszy raz od
wielu wieków Ojciec Święty będzie sprawował Liturgię Wielkiego
Tygodnia bez szerszego udziału wiernych, z wyjątkiem asysty
liturgicznej. Z głęboką wiarą w Bożą obecność oraz w poczuciu
wielkiej odpowiedzialności za zdrowie i życie wiernych Kościoła w
Polsce, Prezydium Konferencji Episkopatu Polski proponuje Biskupom
Diecezjalnym wskazania odnośnie do sprawowania czynności
liturgicznych w najbliższych tygodniach. W trosce o jedność
Kościoła w Polsce prosimy Biskupów Diecezjalnych o wydawanie
szczegółowych rozporządzeń w oparciu o: Dekret Kongregacji Kultu
Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dn. 19 marca br., Dekret i Notę
Penitencjarii Apostolskiej z 19 marca br. jak również w oparciu o
poniższe wskazania.
W
związku ze stanem epidemii przypominamy o konieczności ograniczenia
liczby wiernych uczestniczących w zgromadzeniach religijnych według
aktualnych wskazań organów państwowych i służb sanitarnych.
Dyspensa
Przypominamy
Biskupom Diecezjalnym o konieczności udzielenia kolejnej dyspensy od
obowiązku uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej w związku
ograniczeniami liczby wiernych mogących uczestniczyć w
zgromadzeniach religijnych.
Dla
osób korzystających z dyspensy zalecamy, w miarę możliwości,
zorganizowanie transmisji z diecezjalnych lub parafialnych celebracji
liturgicznych. Podobnie prosimy o stworzenie możliwości
uczestnictwa w rekolekcjach wielkopostnych za pośrednictwem
diecezjalnych środków społecznego przekazu. W przypadku trudności
organizacyjnych zachęcamy do informowania wiernych o propozycjach
ogólnopolskich, których spis znajduje się na stronie Konferencji
Episkopatu Polski www.episkopat.pl.
Jednocześnie informujemy, że liturgia Triduum Sacrum z Jasnej Góry
będzie transmitowana w telewizji publicznej.
Modlitwa
prywatna i rodzinna
Z
powodu ograniczenia liczby wiernych podczas liturgii przypominamy
zarządzenie Rady Stałej KEP z dn. 12 marca br., aby kościoły
pozostawały otwarte w ciągu dnia, a kapłani by troszczyli się o
dodatkowe okazje do adoracji Najświętszego Sakramentu. Prosimy
Księży Biskupów o przypominanie wiernym o potrzebie modlitwy
prywatnej i rodzinnej w duchu słów Jezusa Chrystusa: „gdzie są
dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt
18,20). Ta nadzwyczajna sytuacja sprzyja temu, aby nasze rodziny
stawały się coraz bardziej domowymi Kościołami.
Sakrament
pokuty i pojednania
1.
Drugie przykazanie kościelne nakazuje wiernym „Przynajmniej raz w
roku przystąpić do sakramentu pokuty”, zgodnie z prawem Kościoła
(KPK kan. 989: „Każdy wierny, po osiągnięciu wieku rozeznania,
obowiązany jest przynajmniej raz w roku wyznać wiernie wszystkie
swoje grzechy ciężkie”). W polskiej tradycji istnieje zwyczaj, że
dokonuje się to najczęściej w okresie Wielkiego Postu przy okazji
rekolekcji. Każdy wierny może jednak sam zdecydować, kiedy wypełni
obowiązek wynikający z tego przykazania. Zachęcamy jednak Biskupów
Diecezjalnych, aby – jeśli nie ma przeciwwskazań ze strony służb
sanitarnych – zachęcali księży, by już teraz stwarzali wiernym
możliwość do spowiedzi indywidualnej.
2.
Chociaż właściwym miejscem sprawowania spowiedzi jest konfesjonał
(KPK kan. 964-§ 1-2), to z uzasadnionej przyczyny spowiedź może
się odbyć poza konfesjonałem (KPK kan. 964 § 3). W obecnych
warunkach można sprawować ten sakrament np. w kościele, w kaplicy,
w zakrystii, w sali katechetycznej, w biurze parafialnym lub w innym
godnym miejscu, pozwalającym na zachowanie prywatności i zasad
bezpieczeństwa.
3.
Przypomina się o unikaniu wszelkich nadużyć związanych z
sakramentem pojednania, jak np.:
a)
nie wolno w sposób nieuprawniony korzystać z rozgrzeszenia
ogólnego. Zgodnie z normami zawartymi w „Obrzędach Pokuty
dostosowanych do zwyczajów diecezji polskich”, wyd. 2, Katowice
2010, nr 39: „Do biskupa diecezjalnego należy: a) Kierowanie
dyscypliną pokuty w swojej diecezji oraz stosowanie odpowiednich
adaptacji samych obrzędów zgodnie z normami ustalonymi przez
Konferencję Biskupów. b) Ustalenie, po porozumieniu się̨ z
innymi członkami Konferencji Biskupów, kiedy wolno udzielić
ogólnego rozgrzeszenia sakramentalnego, z zachowaniem warunków
ustalonych przez Stolicę Świętą”. Takie porozumienie zostało
podjęte przez biskupów i potwierdzone przez Stolicę Apostolską
dn. 10.03.1978 (Prot. CD 544/77) i zamieszczone w „Obrzędach
pokuty dostosowanych do zwyczajów diecezji polskich”. W świetle
powyższych ustaleń: „Kapłan może udzielić ogólnego
rozgrzeszenia po ogólnej spowiedzi tylko wtedy, gdy indywidualna
spowiedź jest niemożliwa, mianowicie: 1) w niebezpieczeństwie
śmierci; 2) penitentom innej narodowości przebywającym w Polsce, z
którymi nie może się̨ porozumieć z powodu braku znajomości
języka. Przypomina się, że spowiedź ogólna nie zwalnia od
obowiązku indywidualnego wyznania grzechów ciężkich” (Obrzędy
Pokuty dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, Wprowadzenie, nr
38*). To znaczy, że grzechy ciężkie, odpuszczone w ramach
spowiedzi z rozgrzeszeniem ogólnym, należy wyznać na najbliższej
spowiedzi indywidualnej, pod sankcją zaciągnięcia nowego grzechu
ciężkiego;
b)
nie jest możliwa spowiedź przez środki komunikacji elektronicznej
(np. telefon, komunikator internetowy itp.). Stolica Apostolska nigdy
nie zezwoliła na spowiedź przez telefon, a wszystkie dotychczasowe
wypowiedzi wyraźnie zakazują spowiedzi „na odległość” (por.
Denzinger, nr 1994) i wskazują, że w przestrzeni wirtualnej „nie
ma sakramentów” (Papieska Rada ds. Środków Społecznego
Przekazu, „Kościół a Internet” z dn. 22.02.2002 w pkt. II);
c)
zakazana jest publiczna spowiedź z indywidualnych grzechów
(potępiona przez papieża Leona Wielkiego, Ep. 168,2 – Breviarium
Fidei, nr 434).
4.
Kodeks Prawa Kanonicznego (kan. 960) wyraźnie wskazuje, że w razie
niemożliwości fizycznej obecności penitenta stosuje się inne
drogi pojednania, a nie spowiedź. Kodeks Prawa Kanonicznego w kan.
916 wskazuje, że zawsze ilekroć istnieje poważna racja i nie ma
sposobności wyspowiadania się, wtedy dla usposobienia duszy do
stanu łaski wierny „jest obowiązany wzbudzić akt żalu
doskonałego, który zawiera w sobie zamiar wyspowiadania się jak
najszybciej”. Katechizm Kościoła Katolickiego w nr 1452 objaśnia,
że „żal, który wypływa z miłości do Boga miłowanego nade
wszystko, jest nazywany żalem
doskonałym lub żalem
z miłości (contritio).
Taki żal odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także
przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne
postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko
będzie to możliwe”. Zawsze należy pamiętać, że uzyskane w ten
sposób odpuszczenie grzechów jest związane z obowiązkiem ich
wyznania podczas najbliższej możliwej okazji do spowiedzi, pod karą
wpadnięcia na nowo w grzech śmiertelny.
5.
Ponieważ w czasie świątecznym zazwyczaj kapłani są mocno
zaangażowani w wiele dzieł (przygotowanie liturgii, nabożeństwa
wielkopostne, głoszone rekolekcje), to w obecnym okresie istnieje
możliwość, aby poprzez odwołanie uroczystych celebracji mogli
mieć więcej czasu na spowiadanie wiernych w utrudnionych warunkach.
Komunia
Święta
1.
W wykładni trzeciego przykazania kościelnego („Przynajmniej raz w
roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą”)
Konferencja Episkopatu Polski ustaliła, że okres, w którym
obowiązuje to przykazanie, obejmuje czas od Środy Popielcowej
(26.02.2020) do Niedzieli Trójcy Świętej (7.06.2020) (205.
Zebranie Plenarne KEP z dnia 2.03.1985 roku).
2.
Przypomina się, że „każdy wierny zawsze ma prawo według swego
uznania przyjąć Komunię Świętą do ust” (Kongregacja ds. Kultu
Bożego i Dyscypliny Sakramentów, „Redemptionis Sacramentum”,
Instrukcja o tym, co należy zachowywać, a czego unikać w związku
z Najświętszą Eucharystią, 25.03.2004, nr 92). W związku z tym
nikomu nie można nakazywać przyjęcia Komunii Świętej na rękę,
można tylko do tego zachęcać (zgodnie z zarządzeniem Rady Stałej
KEP z dn. 12.03.2020). Należy tak organizować udzielanie Komunii
Świętej, aby nie naruszyć wrażliwości osób mających trudność
w przyjęciu Komunii Świętej na rękę. Jeśli część wiernych
przyjmuje Komunię Świętą na rękę, a część do ust, jest
wskazane, aby obu grupom Komunii udzielali różni szafarze lub też
by osoby przyjmujące Komunię do ust przyjmowały ją po osobach
przyjmujących Komunię na rękę. Wiernych przyjmujących Komunię
Świętą na rękę zachęca się, by uprzednio, w miarę możliwości,
zdezynfekowali sobie dłonie.
3.
Istnieje możliwość, aby wierni, którzy łączą się duchowo ze
wspólnotą Kościoła poprzez transmisję Mszy Świętej za
pośrednictwem telewizji, radia lub Internetu, mogli w wyznaczonych
godzinach przyjąć Komunię Świętą w kościele, podchodząc
pojedynczo w taki sposób, aby zachować normy bezpieczeństwa.
Sugestie
organizacyjne i przypomnienia dotyczące Triduum Sacrum
Uczestnictwo
w celebracjach Triduum Paschalnego (Wielki Czwartek, Wielki Piątek i
Wigilia Paschalna) nie jest nakazane, a zatem nieobecność na tych
celebracjach nie wiąże się z zaciągnięciem grzechu. Obowiązkowy
jest udział w Mszy Świętej w Niedzielę Zmartwychwstania
(obowiązek ten spełnia się też przez uczestnictwo w liturgii
Wigilii Paschalnej).
Wielki
Czwartek
a)
w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się wirusa na terenie
diecezji, zaleca się zawężenie uczestników Mszy Świętej Krzyżma
do najbliższych współpracowników biskupa;
b)
co do księży, którzy nie mogą wziąć udziału we Mszy Świętej
Krzyżma, biskupi diecezjalni mogą rozważyć odnowienie przyrzeczeń
kapłańskich w innym terminie, np. z okazji święceń prezbiteratu,
po ustaniu restrykcji związanych z zagrożeniem;
c)
z racji duszpasterskich „miejscowy Ordynariusz może zezwolić na
odprawienie drugiej Mszy św. w kościołach i kaplicach, w godzinach
wieczornych, a w razie przewidzianej konieczności – nawet w
godzinach rannych” (Pasch. Soll., 47);
d)
zaleca się opuszczenie obrzędu umywania nóg (Mandatum).
Wielki
Piątek
a)
Mszał Rzymski w rubryce 12 na Wielki Piątek daje ordynariuszowi
miejsca możliwość zezwolenia lub nakazania na dołączenie
specjalnej intencji „w poważnej i publicznej potrzebie”. Tekst
takiej intencji powinien zachować strukturę wezwań wielkopiątkowej
modlitwy powszechnej;
b)
nocna Adoracja Najświętszego Sakramentu w Wieki Piątek może być
okazją dla wiernych do przeżywania w odpowiednio małej grupie
tajemnicy paschalnej.
Wielka
Sobota
a)
zachęca się do korzystania z możliwości adoracji Najświętszego
Sakramentu w Grobie Pańskim;
b)
nie zaleca się organizowania tradycyjnego święcenia pokarmów.
Zamiast tego proponuje się obrzęd błogosławieństwa posiłku w
domu przed śniadaniem wielkanocnym, zgodnie z Księgą „Obrzędy
błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich”, t.
2, Katowice 2001, nry 1347-1350 (tekst tego obrzędu znajduje się w
załączniku). Można go też umieścić na stronach diecezjalnych i
parafialnych.
Niedziela
Zmartwychwstania
a)
w Wigilię Paschalną i w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego nie
zaleca się używania pokropień;
b)
chrzty katechumenów mogą być sprawowane z zachowaniem środków
ostrożności co do kontaktu bezpośredniego. Natomiast, zgodnie z
tradycją Kościoła mogą one mieć miejsce także w uroczystość
Zesłania Ducha Świętego;
c)
w Niedzielę Zmartwychwstania biskupi mający uprawnienia od Stolicy
Apostolskiej mogą udzielić zezwolenia duszpasterzom na kwadrynacje
dla dobra wiernych.
Koncelebra
Wypada,
aby w tym czasie przygotowywanie kielicha, spożywanie z niego i
puryfikacja była pozostawiona głównemu celebransowi, niezależnie
od obecności innych posługujących. Koncelebransi spożywają Ciało
i Krew Pańską przez zanurzenie, po czym główny celebrans spożywa
Krew Pańską.
Zakończenie
11
czerwca 1999 r. w Warszawie Jan Paweł II skierował do biskupów
polskich znamienne słowa. Również aktualna sytuacja w Polsce
„wymaga ogromnej mobilizacji i gotowości duchowej całej wspólnoty
Kościoła, a zwłaszcza jego pasterzy. Zwracam się do was jeszcze
raz z gorącym apelem: bądźcie na wzór samego Chrystusa «jako ci,
co usługują», bądźcie «dobrymi pasterzami, znającymi swe owce
i przez nie znanymi; prawdziwymi ojcami, wyróżniającymi się
duchem miłości i troski względem wszystkich» (Christus
Dominus, 16).
Niech za sprawą waszej ofiarnej i pełnej poświęcenia posługi
Kościół w Polsce troszczy się o «braci najmniejszych» (por. Mt
10, 42),
o ubogich, chorych, pokrzywdzonych, cierpiących i pozbawionych
nadziei. Niech służy wszystkim ogromem zbawczych darów, jakie od
Chrystusa otrzymał dla dobra każdego człowieka”.
Dziękujemy
wszystkim Księżom Biskupom za podejmowanie niełatwych, ale
koniecznych decyzji, w duchu jedności i tradycji Kościoła, których
celem jest dobro duchowe wiernych oraz troska o ich zdrowie i życie.
Przez
orędownictwo Maryi, Jasnogórskiej Królowej Polski, powierzamy Panu
Bogu posługę Księży Biskupów w tym trudnym czasie, upraszając
potrzebne łaski.
Abp
Stanisław Gądecki Arcybiskup
Metropolita Poznański Przewodniczący Konferencji Episkopatu
Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)
Abp
Marek Jędraszewski Arcybiskup
Metropolita Krakowski
Zastępca Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski
Zastępca Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski
Bp
Artur G. Miziński Sekretarz
Generalny Konferencji Episkopatu Polski
Warszawa,
21.03.2020 r.
19 marca 2020
Prymas Polski wydał szczegółowe rozporządzenie odnośnie do posługi duszpasterskiej
Prymas Polski abp Wojciech Polak wydał szczegółowe rozporządzenie odnośnie do posługi duszpasterskiej w archidiecezji gnieźnieńskiej w stanie zagrożenia epidemicznego.
Dotyczy m.in. sprawowania sakramentu pokuty, pogrzebów, odwiedzin u chorych. Wydaje się, że poniższe zasady mogą pomóc także innym diecezjom w opracowaniu bieżących wytycznych.
Pełny tekst rozporządzenia Prymasa Polski:
I. Zakrystia
1. W zakrystiach nie wolno używać zwykłych ręczników.
Należy używać wyłącznie ręczników jednorazowych - papierowych.
2. Należy przestrzegać zasad higieny.
Obowiązkowo należy umyć ręce przed rozpoczęciem liturgii. Oprócz mydła i wody można używać także innych środków dezynfekujących polecanych przez odpowiednie służby.
3. Jeśli w zakrystii nie ma kranu z bieżącą wodą, należy przygotować swego rodzaju lawaterz – miska, termos z ciepłą wodą, papierowy ręcznik, mydło.
4. Mycie rąk obowiązuje wszystkich posługujących – także kapłanów, którzy nie koncelebrują, a pomagają np. w komunikowaniu.
5. Należy zadbać o czystość naczyń liturgicznych oraz zmieniać bieliznę kielichową – szczególnie puryfikaterze – jak najczęściej (także ręczniczki od lavabo i vasculum).
6. Należy zwrócić uwagę na postawę przy ołtarzu. Dotykanie złożonymi rękoma nosa i ust może stanowić potencjalne zagrożenie, dlatego po umyciu i odkażeniu rąk należy trzymać je złożone i dotykać nimi tylko tego, co konieczne.
II. Msza Święta
1. Zgodnie z zarządzeniem władz państwowych w liturgii nie może uczestniczyć więcej niż 50 osób. W praktyce oznacza to, że w pierwszej kolejności w Eucharystii mogą uczestniczyć osoby związane z intencją danej Mszy św.
2. W związku z powyższym należy otworzyć tylko jedno z wejść do kościoła, które winno zostać zamknięte, gdyby liczba przybyłych wiernych miała być większa. (Należy pamiętać o zabezpieczeniu wyjść ewakuacyjnych – obowiązują dwa).
3. Ze względu na okoliczności liturgię należy sprawować przy zaangażowaniu minimalnej liczby posługujących.
4. Podejmując wskazania OWMR można opuścić wygłaszanie zachęty
„Przekażcie sobie znak pokoju”. Zgodnie z rubrykami zachętę taką można wypowiedzieć w okolicznościach sprzyjających. Obecne okoliczności do takich jednak nie należą (por. OWMR 181). Jeśli zaś będzie stosowany znak pokoju, trzeba go przekazywać przez skinienie głowy, bez podawania sobie rąk. Dotyczy to także koncelebransów.
5. Komunia Święta koncelebransów powinna przebiegać następująco:
główny celebrans przyjmuje Komunię Świętą przez zanurzenie.
Następnie w taki sam sposób przyjmują Komunię Świętą koncelebransi. Ostatni z kapłanów dokonuje puryfikacji (por. OWMR 248).
6. Komunia Święta wiernych – zaleca się i zachęca się do przyjmowania Komunii Świętej na rękę.
Duszpasterze winni przed Mszą Świętą wytłumaczyć wiernym, jak należy przyjmować Komunię Świętą na rękę.
Obowiązkiem wiernego jest spożycie Komunii Świętej przy kapłanie, a obowiązkiem kapłana dopilnowanie, aby wierny to uczynił. Nie wolno odchodzić z hostią na dłoni od ołtarza.
W obecnej sytuacji przyjmowanie Komunii Świętej na rękę należy traktować priorytetowo. Trzeba nie tylko zachęcać do tego wiernych, ale ich usilnie o to prosić, wyjaśniając, że taka forma jest podyktowana miłością bliźnich i troską o ich zdrowie. Osoby, które mimo to będą pragnęły przyjąć Komunię Świętą do ust mogą to zrobić po zakończeniu jej rozdzielania wiernym na rękę. Kolejność zatem jest następująca – najpierw przyjmują Komunię Świętą wierni na rękę, a następnie wierni do ust. Jeśli obecny jest więcej niż jeden kapłan można również zastosować następujący schemat: jeden z kapłanów rozdziela Komunię Świętą na rękę, drugi do ust.
Komunii Świętej udziela się wiernym wyłącznie pod postacią chleba.
Niezależnie od sposobu udzielania Komunii Świętej należy przy tej czynności dochować staranności, nie tylko ze względu na przesłanki sanitarne, ale przede wszystkim z tego względu, że jest to czynność święta.
III. Sakrament pokuty
1. W chwili obecnej możliwa jest jedynie celebracja sakramentu pokuty zgodnie z obrzędem pojednania jednego penitenta. Nie należy organizować nabożeństw pokutnych.
2. Dyżury spowiednicze należy tak zorganizować, aby wierni mogli skorzystać ze spowiedzi nie tylko przed rozpoczęciem Mszy św., ale również w ciągu dnia. Ponieważ w tym roku rezygnujemy z organizacji spowiedzi dekanalnych, dlatego prosimy, aby duszpasterze w swych parafiach już dziś wyznaczyli dodatkowe dyżury spowiednicze w ciągu tygodnia i czekali na wiernych w konfesjonałach.
3. Należy wybrać dobre konfesjonały i zabezpieczyć kratki folią. Folię należy dezynfekować lub zmieniać codziennie. Do tego celu najlepiej wykorzystać przeźroczyste folie typu stretch (wytrzymałe, samoprzylepne).
Jeśli to możliwe, do celów spowiedzi należy wykorzystać często zamknięte, nieużywane kaplice, które po odpowiednim przystosowaniu mogą dobrze służyć sprawowaniu tegoż sakramentu, zapewniając także właściwą przestrzeń. Można także zaadoptować inne pomieszczenie, które zapewni właściwe warunki i służyć będzie powadze sprawowanego sakramentu.
W takich kaplicach/pomieszczeniach penitent może spowiadać się klęcząc lub siedząc z zachowaniem odpowiedniej odległości od spowiednika. Na czas rozgrzeszenia penitent winien uklęknąć. Spowiedników obowiązuje komża i stuła. Jeżeli gdzieś jeszcze praktykuje się zwyczaj całowania stuły po spowiedzi, należy go zaniechać.
Wierni winni oczekiwać na spowiedź zajmując miejsce we wskazanych ławkach, a nie stojąc obok siebie przy konfesjonale (zachowanie odległości między ludźmi, jak również troska o dochowanie tajemnicy spowiedzi). Na ławkach można rozłożyć materiały duszpasterskie (dysponuje nimi Wydział Duszpasterski) służące przeprowadzeniu rachunku sumienia.
IV. Odwiedziny chorych
1 Chorzy nie mogą być pozbawieni opieki duchowej. Dlatego, gdy chory wyraża pragnienie przyjęcia księdza, ten nie może odmówić, chyba że stan zdrowia duszpasterza miałby zaszkodzić choremu.
2. Sposób przyjęcia Komunii Świętej zależy od stanu zdrowia chorego i jego woli.
3. Należy zadbać o higienę dłoni poprzez używanie specjalnych podręcznych zasobników z płynem dezynfekującym. Ręce należy zdezynfekować przed, jak i po wizycie u chorego.
4. W przypadku udzielania sakramentu namaszczenia chorych nie należy myśleć o jakichkolwiek rękawicach ochronnych. Należy natomiast pamiętać o umyciu i zdezynfekowaniu rąk. Wirus rozprzestrzenia się drogą kropelkową. W uzasadnionym przypadku wystarczy jedno namaszczenie na czole lub innej części ciała i wypowiedzenie całej formuły (por. Kan. 1000 §1 KPK).
5. Względem chorych objętych kwarantanną należy przestrzegać postanowień kompetentnych władz. To do nich należy określenie formy kontaktu z chorym. Zawsze pozostaje do dyspozycji telefon, przez który można porozmawiać, zachęcić do Komunii duchowej, czy też wzbudzenia aktu żalu doskonałego (por. Kan. 916 KPK).
6. Kapelani w szpitalach winni stosować się do zarządzeń władz szpitalnych.
7. Do odwołania zostaje wstrzymana w parafiach posługa szafarzy nadzwyczajnych Komunii Świętej.
V. Pogrzeb
1. Obowiązuje przepis o zgromadzeniach do 50 osób. Dlatego w pogrzebach winna uczestniczyć tylko najbliższa rodzina. Dotyczy to również zgromadzeń w miejscach otwartych, a takim jest także cmentarz.
2. O powyższych przepisach należy poinformować rodzinę i zalecić, aby poza najbliższymi krewnymi nikt inny w pogrzebie nie uczestniczył.
Spotkanie szerszego grona znajomych i przyjaciół można zorganizować zawsze np. w pierwszą rocznicę śmierci. Oprócz wspólnej modlitwy będzie wówczas możliwe spotkanie się przy wspólnym stole, co na chwilę obecną nie jest możliwe.
3. W odniesieniu do liturgii pogrzebowej należy zrezygnować z organizacji konduktów (między kościołem a cmentarzem). Należy pamiętać o nieotwieraniu trumny.
4. W zakrystiach kaplic cmentarnych należy przestrzegać norm ujętych w punkcie I 3.4.5. niniejszego rozporządzenia.
VI. Sakrament chrztu i sakrament małżeństwa
1. Należy zachować zarządzenia władz państwowych dotyczące liczby uczestników zgromadzenia.
2. W liturgii chrzcielnej wodę należy każdorazowo zmienić i poświęcić. Nie można używać wody wcześniej poświęconej.
3. Katecheza dla narzeczonych:
• Na chwilę obecną spotkania narzeczonych w ramach katechezy są zawieszone.
• Narzeczeni winni ją kontynuować przez wysłuchanie zamieszczonych w Internecie katechez. Konkretne materiały publikuje Referat Duszpasterstwa Rodzin.
• W czasie rozmowy w przygotowaniu bezpośrednim duszpasterz winien porozmawiać z narzeczonymi na temat wysłuchanych katechez zachowując oczywiście wszystkie wskazane wyżej normy bezpieczeństwa dotyczące bezpośredniego kontaktu z wiernymi.
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 19 marca 2020 r. i obowiązuje do odwołania.
† Wojciech Polak
Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński Prymas Polski
bgk / Gniezno
13 marca
Komunikat Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski
W związku z wprowadzeniem stanu zagrożenia epidemicznego w Polsce oraz stosując się do rozporządzeń organów państwowych z 13 marca br., które ograniczyły liczbę uczestników zgromadzeń do 50 osób, w tej wyjątkowej sytuacji, proszę biskupów diecezjalnych o wydanie decyzji, aby podczas każdej Mszy św. i nabożeństw wewnątrz kościoła mogło przebywać maksymalnie 50 osób.
Przypominam również o dyspensie wydawanej przez biskupów diecezjalnych od obowiązku uczestnictwa w niedzielnych i świątecznych Mszach Świętych, zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego. Osoby, które z niej korzystają, proszę o duchową łączność ze wspólnotą Kościoła za pośrednictwem transmisji w środkach społecznego przekazu.
Zachęcam również, aby księża biskupi wydawali diecezjalne zarządzenia dotyczące opieki duszpasterskiej nad wiernymi w czasie epidemii, w nawiązaniu do moich poprzednich komunikatów i Zarządzenia Rady Stałej KEP z 12 marca br.
Proszę kapłanów i osoby życia konsekrowanego, aby każdego dnia o godzinie 20.30 – bez udziału wiernych – odmawiali w kościele różaniec w intencji osób chorych oraz tych, którzy się nimi opiekują, jak również służb medycznych i sanitarnych, a także o pokój serc i łaskę nawrócenia. Proszę wiernych, aby w tym samym czasie w swoich rodzinach odmawiali różaniec w duchowej łączności z kapłanami.
Wszystkich wiernych i pasterzy zapewniam o mojej modlitwie i duchowej łączności.
+ Stanisław Gądecki
Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Warszawa, 13 marca 2020 roku