Temat dnia 2009

Temat dnia

4 grudnia
Święta Barbara - patronka górników

     Święta Barbara, dziewica i męczennica. Za swoją patronkę wybrali ją: m.in. górnicy.
Wiemy o niej niewiele. Jako datę jej męczeńskiej śmierci podaje się rok 305 lub 306, a więc czas nasilonych prześladowań chrześcijan za czasów cesarza Maksymiana Galeriusza.
     Według legendy Barbara była nadzwyczajnej urody córką bogatego poganina Dioskura z Heliopolis w Bitynii (leżącej w północnej części Azji Mniejszej). Dioskur pełnił w swym mieście wysoki urząd, do którego był bardzo przywiązany. Swą śliczną córkę wysłał na naukę do Nikomedii, nie spodziewając się, że zetknie się tam z chrześcijanami, że przyjmie chrzest, że będzie korespondować z jednym z wielkich pisarzy chrześcijańskich, Orygenesem, że złoży ślub czystości. Dowiedział się o wszystkim, gdy córka odrzucała kolejnych kandydatów do jej ręki. Bojąc się o swoją pozycję i urząd, sam stał się prześladowcą córki. Zamknął ją w wieży, głodził, osobiście oskarżył ją przed sędzią, a gdy zapadł wyrok skazujący, sam uciął jej głowę.
     Według legendy, oczekującej na śmierć Barbarze anioł przyniósł Komunię Świętą. Dlatego uważana jest za patronkę dobrej śmierci i na wizerunkach przedstawiana jest często z Hostią w dłoni.
     W Polsce kojarzona jest przede wszystkim z górnictwem i z Górnym Śląskiem, gdzie jej obraz lub figura znajduje się nie tylko w każdym kościele i w wielu domach, ale także w kopalnianych cechowniach.

Informacje z serwisu: Święci patroni: Barbara - z Hostią w dłoni
na stronie internetowej Fundacji Opoka: www.opoka.org.pl

29 listopada
I niedziela roku liturgicznego

     Rok kościelny, zwany też rokiem liturgicznym rozpoczyna się Adwentem przygotowującym do uroczystości Bożego Narodzenia.
                 - Adwent trwa 4 tygodnie od I niedzieli Adwentu do 24 grudnia.
                 - Okres Bożego Narodzenia rozpoczyna się 25 grudnia i trwa do Niedzieli Chrztu Świętego, czyli do pierwszej niedzieli po uroczystości Objawienia Pańskiego (Objawienie Pańskie czcimy 6 stycznia).
                 - Od poniedziałku po święcie Chrztu Pańskiego aż do Środy Popielcowej trwa tzw. okres zwykły roku liturgicznego.
                 - Od środy Popielcowej do południa Wielkiego Czwartku trwa Wielki Post liczący 40 dni.
                 - Triduum Paschalne, największe święto Kościoła, trwa od Wielkiego Czwartku do Niedzieli Zmartwychwstania.
     Niedziela Zmartwychwstania, Wielkanoc, to trzeci dzień Triduum Paschalnego i pierwszy dzień Pięćdziesiątnicy Paschalnej.
                 - Okres Wielkanocny - trwa przez następnych 50 dni i kończy się uroczystością Zesłania Ducha Świętego.
                 - Po uroczystości Zesłania Ducha Świętego rozpoczyna się kolejny okres zwykły roku liturgicznego, trwa on aż do końca roku                      kościelnego. Okresy zwykłe w roku liturgicznym liczą 33 lub 34 tygodnie.

Informacje ze "Skarbca modlitw i pieśni" wydanie III

29 listopada
I niedziela Adwentu

Adwent jest okresem oczekiwania na Boże Narodzenie jako wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa (25 XII) oraz na drugie przyjście Chrystusa na końcu wieków.
Myśl przewodnia Adwentu:
Chrystus przyszedł i Chrystus powróci.

W pierwszej części Adwentu - do 16 grudnia - myśl liturgii skierowana jest na powtórne przyjście Mesjasza.
W drugiej części Adwentu - od 17 do 24 grudnia - przygotowujemy się do uroczystości Narodzenia Pańskiego.
W okresie Adwentu bardzo ważnym symbolem liturgicznym jest światło. Zarówno w liturgii sprawowanej w kościele, jak i w liturgii domowej element światła wyrażany jest poprzez świece roratnie, kalendarzowe, Maryjne i lampiony adwentowe.

Z okresem tym związane są również bogate tradycje i obyczaje domowe o dużej wymowie symbolicznej np.
- wieniec adwentowy,
- kalendarz adwentowy,
- św. Mikołaj

Informacje ze "Skarbca modlitw i pieśni" wydanie III

22 listopada

ostatnia niedziela roku liturgicznego:
uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Chrystus Królem, Chrystus Panem, Chrystus, Chrystus Władcą nam.

Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata wprowadził w 1925 roku papież Pius XVI. Nakazał, aby we wszystkich kościołach, po głównym nabożeństwie odmówić litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu.
Uroczystość ta obecnie obchodzona jest w ostatnią niedzielę roku liturgicznego.

11 listopada

ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI

"Rzadko na moich wargach -
Niech dziś to warga ma wyzna -
Jawi się krwią przepojony,
Najdroższy wyraz: Ojczyzna."
Jan Kasprowicz
…czy rzadko, czy często używasz słowa Ojczyzna -

PAMIĘTAJ !!!

WYWIEŚ BIAŁO-CZERWONĄ FLAGĘ!
- uczcij w ten sposób Święto Niepodległości Polski !

8 listopada

     Zmarł ks. Antoni Stych - w niedzielę, 8 listopada o godz. 15:00 odbędą się uroczystości pogrzebowe w Parafii św. Marii Magdaleny w Radlinie Dolnym.

     Ks. Antoni Stych, był inicjatorem budowy naszych salek katechetycznych i kaplicy pomocniczej.
     Spełnił w ten sposób prośby wiernych, aby w Radlinie Górnym umożliwić - szczególnie starszym parafianom - uczestniczenie we Mszy świętej, a dzieciom w katechizacji.
     Ks. proboszcz Antoni Stych najpierw ( od 1981 roku) na prośbę mieszkańców Górnioka sprawował Mszę św. niedzielną pod gołym niebem przy kaplicy Matki Boskiej Pszowskiej, a następnie doprowadził do wydania przez Urząd Miejski w Wodzisławiu Śl. zgody na budowę naszych salek katechetycznych.
     Ks. proboszcz Antoni Stych rozpoczął w 1985 roku budowę salek, a już w czerwcu 1989 r. po poświęceniu ich w stanie surowym odprawił tam pierwszą niedzielną Eucharystię.

     Ks. Antoni Stych, był naszym proboszczem do 1989 roku, do czasu ustanowienia samodzielnej Parafii św. Izydora.

2 listopada
Zaduszki - wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
Dzień poświęcony pamięci zmarłych, którzy pozostają w czyśćcu.

Od południa w dniu uroczystości Wszystkich Świętych oraz w Dzień Zaduszny można zyskać odpust zupełny, który można ofiarować za zmarłych.
Uzyskamy odpust spełniając zwykłe warunki:
- przystąpienie do spowiedzi św. (zachowanie wolności od jakiegokolwiek grzechu),
- nawiedzenie Kościoła i Cmentarza,
- przystąpienie do Komunii św.,
- odmówienie modlitwy: Ojcze nasz, Wierzę w Boga w intencjach, za które się modli Ojciec św.,

1 listopada
Uroczystość Wszystkich Świętych

Zapraszamy wszystkich parafian w niedzielę o godz.14.30 do Kościoła na nabożeństwo za zmarłych. Po nabożeństwie udamy się z procesją na nasz cmentarz.

27 września
godz. 11:00
Msza św. w intencji Parafian z okazji 20 rocznicy powstania Parafii św. Izydora

DWADZIEŚCIA LAT MINĘŁO…

     Parafia to terytorium Kościoła, gdzie wierni żyją we Wspólnocie Jezusa Chrystusa, tworzą Kościół i wraz ze swoim Patronem (w naszym przypadku św. Izydorem), idą drogą świętości, co przedstawia krzyż w prezbiterium Kościoła.
     Kiedy patrzymy na ten krzyż i czas miniony zauważamy, jak wiele się zmieniło: dzieci urosły, system się zmienił, myśmy się zmienili, głowy posrebrzały, zmarszczki się zjawiły oraz nowe pokolenia się narodziły. Może ktoś powie - myśmy już swoje zrobili. Kościół wybudowali, probostwo postawili, teren wokół kościoła pięknie przystroili. Niech teraz młodzi działają i tworzą nową historię.
     Takie myślenie jest pułapką. Zadaniem parafii, a więc Wspólnoty zjednoczonej wokół Jezusa Chrystusa jest ciągła edukacja, konfrontacja i przekonanie, co znaczy być osobą Bogu wierną, kochającą i przez ludzi kochaną. Choć dzisiaj mówimy " trudne czasy"- gdzie sprzeciw wobec tego, co złe, niedoskonałe, nie mile widziane i co wydaje się normą wyśmianą. Jednak Pan Bóg pozostaje zawsze ten sam i to od nas zależy czy wpuści nas do Niebios bram.
Moi drodzy Parafianie!
     Życzmy sobie nawzajem by nasza Parafialna Wspólnota skupiona wokół św. Izydora, św. Barbary męczennicy, św. papieża Urbana męczennika coraz bardziej jednoczyła się wokół Tego, który nas umiłował do końca, a naszą drogocenną nagrodą niech będzie utęskniona wieczna szczęśliwość.

Ks. proboszcz
Jan Sopot

2 sierpnia
Odpust Porcjunkuli
odpust zupełny, czyli darowanie kary doczesnej za popełnione grzechy,
odpust, który można uzyskać za przyczyną Matki Bożej Anielskiej i św. Franciszka

     Porcjunkula to skromny kościółek benedyktyński wybudowany u stóp Asyżu w IX wieku. W roku 1211 benedyktyni odstąpili Franciszkowi kaplicę i miejsce przy niej, i tam towarzysze przyszłego świętego wybudowali swoje ubogie szałasy. Porcjunkula stała się w ten sposób domem macierzystym zakonu św. Franciszka. Nazwa Porcjunkula być może została wprowadzona przez samego świętego – oznaczała „ tyle, co kawałeczek, drobna część”. Określenie to może odnosić się do samej kapliczki, która była bardzo mała, jak również do leżącej przy niej niewielkiej posesji.
     W 1216 roku Franciszkowi objawił się Jezus, który obiecał zakonnikowi odpust zupełny dla wszystkich, którzy po spowiedzi i przyjęciu Komunii świętej odwiedzą kapliczkę. Na prośbę Franciszka przywilej ten został zatwierdzony przez papieża Honoriusza III.W 1480 r. papież Sykstus VI rozciągnął ten przywilej na wszystkie kościoły I i II Zakonu Franciszkańskiego, ale tylko dla samych zakonników. W 1622 r. papież Grzegorz XV objął nim także wszystkich świeckich, którzy wyspowiadają się i przyjmą Komunię świętą w odpowiednim dniu. Początkowo odpust można było zyskać jedynie między wieczorem dnia 1 sierpnia, a wieczorem 2 sierpnia. Ponadto papież rozszerzył ten odpust - oprócz kościołów franciszkańskich - na kościoły kapucyńskie. W 1911 roku Pius X rozszerzył ten odpust na wszystkie kościoły.
     Papież Paweł VI swoją konstytucją apostolską „Indulgentiarium Doctrinard” w 1967 roku potwierdził ten przywilej:
     Każdy, kto w dniu 2 sierpnia nawiedzi swój kościół parafialny, spełniając zwykłe warunki (pobożne nawiedzenie kościoła, odmówienie w nim Modlitwy Pańskiej i Wyznania wiary oraz sakramentalna spowiedź i Komunia św. wraz z modlitwą w intencjach papieża - nie za papieża, ale w intencjach, w których on się modli; ponadto wykluczone przywiązanie do jakiegokolwiek
grzechu), zyskuje odpust zupełny.

     Porcjunkula wznosi się obecnie w samym centrum bazyliki Matki Bożej Anielskiej, wybudowanej w XVI wieku.

25 lipca
Święty Krzysztof patron podróżnych

W niedzielę po każdej mszy będzie miało miejsce poświęcenie pojazdów i Błogosławieństwo kierowców.

MODLITWA KIEROWCY

Boże daj mi pewną rękę i bystre oko,
abym nikomu nie wyrządził żadnej szkody.
Nie pozwół Dawco życia, bym się stał przyczyną śmierci lub kalectwa,
a także zachowaj od nieszczęścia i wypadku.
Pochamuj pokusę nadmiernej szybkości.
Oby piękno stworzonego przez Ciebie świata i radość Twojej łaski towarzyszyły mi na zawsze.
Amen

13 lipca
Wspomnienie Objawień Fatimskich.

Tajemnice fatimskie – objawienia, które doznało troje portugalskich dzieci-pasterzy z Fatimy, które w czasie objawień w 1917 miały 10, 9 i 7 lat:
1) Lucia dos Santos (Łucja - ur. 22.03. 1907 zmarła 13.02.2005 r.)
2) Francisco (Franciszek - ur. 11.06. 1908 zmarł na „hiszpankę” 14.04. 1919 r.)
3) Jacinta Marto (Hiacynta -ur. 11.03. 1910 zmarła na gruźlicę kości 20.02.1920 r.)

13 sierpnia 1917 roku dzieci zostały aresztowane na kilka dni, zastraszano je, a mimo to nie zaprzeczyły objawieniom.
Treść objawień została oficjalnie uznana przez Kościół katolicki w 1930.
Łucja, na wyraźne polecenie biskupa Leirii oraz na prośbę rektora Sanktuarium fatimskiego spisała sześć wspomnień dotyczących objawień (I w 1935, II w 1937, III i IV w 1941, V w 1989 i VI w 1993 roku).

Matka Boska objawiła się dzieciom sześć razy:
- 13 maja - Prześliczna Pani ubrana w szatę białą jak śnieg, trzymająca w ręce różaniec z białych pereł powiedziała dzieciom, że przychodzi z nieba:
"Nie bójcie się... Jestem z Nieba".
"Odmawiajcie codziennie różaniec, aby wyprosić pokój dla świata..."
- 13 czerwca - Matka Najświętsza ponowiła prośbę o odmawianie Różańca i poleciła dzieciom uczyć się czytać, gdyż chce się nimi posłużyć do rozpowszechniania nabożeństwa do Niepokalanego Serca.
- 13 lipca - objawienie połączone z wizją piekła, ukazaniem roli nabożeństwa do Niepokalanego Serca i przedstawieniem dzieciom tajemniczej wizji, która pozostała ukryta do 2000 r. jako tzw. trzecia część tajemnicy fatimskiej.
- 19 sierpnia – objawienie, w którym Matka Boża prosiła o Różaniec i ofiary wynagradzające za grzeszników idących do piekła. Zapowiedziała, że w październiku uczyni wielki cud.
- 13 września - objawienie, w którym Maryja zapewniła, że Bóg jest zadowolony z modlitw i ofiar składanych przez dzieci.
- 13 października - Matka Najświętsza podała swój tytuł: "Jestem Matką Boską Różańcową". Wezwała ludzi, by nie obrażali Boga, a na znak prawdziwości swych objawień uczyniła cud słońca, który oglądało ponad siedemdziesiąt tysięcy ludzi.
W opisie „cudu słońca” czytamy:

"chmury rozstąpiły się, a na niebie ukazało się wspaniałe słońce. Wyglądało jak srebrny dysk. Można było na nie bez trudu patrzeć, bo zupełnie nie raziło swym blaskiem. Przypominało śnieżną kulę obracającą się wokół własnej osi. Czasami otaczały je krwistoczerwone promienie, to znowu miało ono żółtą lub purpurową aureolę. Wydawało się, ze wiruje z ogromną szybkością.”

Podczas objawień Matki Bożej Fatimskiej dzieciom zostały przekazane trzy tajemnice.

Pierwsza tajemnica fatimska - przekazana dzieciom 13 czerwca 1917 roku.
Dotyczy ustanowienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi, które byłoby
formą wynagrodzenia i zadośćuczynienia za zniewagi wyrządzone Bogu przez grzechy
ludzkości.
Według relacji Łucji odbyła się następująca rozmowa:
„– Czego sobie Pani życzy?
– Chcę, abyście przyszli tutaj 13 następnego miesiąca, abyście codziennie odmawiali różaniec i nauczyli się czytać. Później powiem wam, czego chcę.
– Bardzo chciałabym, żeby nas Pani zabrała do Nieba.
– Hiacyntę i Franciszka zabiorę niedługo. Ty jednak tu pozostaniesz przez j akiś czas. Jezus chce się posłużyć tobą, by ludzie mnie poznali i pokochali (...).
– Zostanę tu sama?
– Nie moje dziecko, zbytnio byś cierpiała. Nie trać odwagi, nigdy cię nie opuszczę. Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga.”

Druga tajemnica fatimska - przekazana dzieciom 13 lipca 1917 roku.
Mówi o wizji piekła, do którego trafiają grzesznicy i o karze, czekającej świat za dokonywane na nim codziennie zbrodnie.
Relacja Łucji:
„Pani nasza pokazała nam morze ognia, które wydawało się znajdować w głębi ziemi, widzieliśmy w tym morzu demony i dusze, jakby były przeźroczystymi czarnymi lub brunatnymi, żarzącymi się węglikami w ludzkiej postaci. Unosiły się w pożarze, unoszone przez płomienie, który wydobywały się z nich wraz z kłębami dymu. Padały na wszystkie strony jak iskry w czasie wielkich pożarów, bez wagi, w stanie nieważkości, wśród bolesnego wycia i rozpaczliwego krzyku. Na ich widok można było ogłupieć i umrzeć ze strachu. Demony miały straszne i obrzydliwe kształty wstrętnych i nieznanych zwierząt. Lecz i one były przejrzyste i czarne.”
Według jej relacji, w drugiej tajemnicy fatimskiej Maryja przepowiedziała także wybuch i nieszczęścia II wojny światowej, wystąpienie głodu na rozległych obszarach świata, rozpoczęcie na wielką skalę prześladowań Kościoła i znieważanie osoby papieża. Prosiła o poświęcenie Rosji swemu Niepokalanemu Sercu i o przyjmowanie Komunii Św. wynagradzającej w pierwsze soboty każdego miesiąca. Podkreśliła, że jeśli papież dokona tego poświęcenia, Rosja nawróci się i świat będzie cieszył się pokojem. Wszystkie te zdarzenia miały poprzedzić nieznane światła na niebie.
W nocy z 24 na 25 stycznia 1938 r. w wielu krajach Europy, części Kanady i Ameryki Północnej widziano silną zorzę polarną. Według interpretatorów przepowiedni to zjawisko miało ostrzec świat przed nową wojną.

Trzecia tajemnica fatimska - przekazana dzieciom 13 lipca 1917 roku
Zrobiła największe wrażenie na dzieciach, a także na wszystkich, którzy zetknęli się z objawieniami. Pełna treść jak podkreślała Łucja była "przeznaczona tylko dla samych papieży". Trzecia część "tajemnicy" została spisana przez siostrę Łucję 3 stycznia 1944 r. Źródła kościelne podają, że między październikiem 1958 a lutym 1959 trzecia tajemnica fatimska została odczytana przez papieża Jana XXIII oraz kardynała Alfredo Ottavianiego, prefekta Świętego Oficjum. Następnie dokument złożono w tajnych archiwach Watykanu.
Treść trzeciej tajemnicy fatimskiej ujawnił publicznie Jan Paweł II 26 czerwca 2000 roku.
Relacja Łucji:
„Zobaczyliśmy po lewej stronie Naszej Pani nieco wyżej Anioła trzymającego w lewej ręce ognisty miecz; iskrząc się wyrzucał języki ognia, które zdawało się, że podpalą świat; ale gasły one w zetknięciu z blaskiem, jaki promieniował z prawej ręki Naszej Pani w jego kierunku; Anioł wskazując prawą ręką ziemię, powiedział mocnym głosem: Pokuta, Pokuta, Pokuta! I zobaczyliśmy w nieogarnionym świetle, którym jest Bóg, biskupa odzianego w biel (mieliśmy przeczucie, że to jest Ojciec Święty), wielu innych biskupów, kapłanów, zakonników i zakonnic wchodzących na stromą górę, na której szczycie znajdował się wielki krzyż zbity z nieociosanych belek, jak gdyby z drzewa korkowego pokrytego korą; Ojciec Święty, zanim tam dotarł, przeszedł przez wielkie miasto w połowie zrujnowane, pół drżący, chwiejnym krokiem udręczony bólem i cierpieniem, szedł, modląc się za dusze martwych ludzi, których ciała napotykał po swojej drodze; doszedłszy do szczytu góry, klęcząc u stóp wielkiego krzyża został zabity przez grupę żołnierzy, którzy kilka razy ugodzili go pociskami z broni palnej i strzałami z łuku i w ten sam sposób zginęli jeden po drugim inni Biskupi, Kapłani, zakonnicy i zakonnice oraz wiele osób świeckich, mężczyzn i kobiet różnych klas i pozycji. Pod dwoma ramionami Krzyża były dwa Anioły, każdy trzymający w ręce konewkę z kryształu, do których zbierali krew Męczenników i nią skrapiali dusze zbliżające się do Boga”.

Jan Paweł II poprosił o dostarczenie mu koperty z trzecią częścią "tajemnicy" po zamachu z 13 maja 1981 r. Część osób informacje o "białym kapłanie ginącym od kuli z broni palnej" odnosi właśnie do tego zamachu.
Sam Jan Paweł II przypisywał swoje ocalenie wstawiennictwu Maryi. Pocisk, którym został raniony, przekazał jako wotum do sanktuarium fatimskiego. Został on umieszczony w koronie figury Matki Boskiej z Fatimy.

Wiadomości pozyskano z :
Portal wiara pl
Objawienia i tajemnice fatimskie – Kościół.pl
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tajemnice_ fatimskie”